حق نسل من کجاست؟ – اخبار ما

به گزارش اخبار ما ، علی ربیعی ، دستیار رئیس جمهور در ارتباطات اجتماعی و سخنگوی دولت ، یادداشت هفتگی در این روزنامه نوشت. ایران وی نوشت: “من سعی می کنم تا آنجا که ممکن است در مورد ابهامات و سوال اساسی انقلاب اسلامی” بین نسلی “(یا بین نسلی) پاسخ دهم.” انقلاب ها با برش برخی فیلم ها از انقلاب ها. بازار تقسیم فیلم از طرف دیگر داغ است طرف ماجرا. با این حال ، برای اثبات اینكه به تعبیر دقیق رهبری ، این انقلاب آغازگر هیچ نبردی چه علیه تروریسم و ​​چه جنگ نبوده و همیشه “پس از حمله دشمن دفاع می كرد” ، بسیاری از اسناد ، از جمله در آنجا تعداد زیادی تصویر هستند.

ما می توانیم به عنوان مثال ، بحث ها و بحث های آزاد آن زمان را نشان دهیم و نسل فعلی را مستند کنیم که بزرگان این جمهوری همیشه پیشگام بحث آزاد با مخالفت ، سطح رقابت و سطح آزادی و سطح مشارکت و پویایی و اجتماعی بوده اند. نشاط دوران پیروزی انقلاب همان سال نشان داد که این حزب در کنار پیشرفته ترین دموکراسی ها قرار گرفته است. او توطئه حول انقلاب را به راحتی ثابت کرد. اما این کارها اگر شایسته آن واقعه بزرگ باشد انجام نمی شود و در عوض ما شاهد مجموعه ای از تصاویر یک طرفه از انقلاب هستیم که ماهیت جهانی را تحت الشعاع قرار می دهد و به تعبیر امام خمینی “تمام ارتباط” انقلاب ها است.

امروز ما به تصویری داستانی از یک انقلاب نیاز داریم که به آینده نگاه می کند و به این س ofال پاسخ می دهد که چه چیزی از آن انقلاب شکوهمند برای عصر جدید باقی مانده است. پاسخ به این س ofال که انقلاب برای آینده چیست دقیقاً مشابه جواب س fundamentalال اساسی است که این روزها اغلب شنیده می شود ، این س thatال که انقلاب تصمیم یک نسل خاص بود ، بنابراین نگرش چیست؟ نسل آینده به سمت این انقلاب؟ چگونه این نسل ها می توانند آرزوهای خود را تبلور دهند؟

مهمترین سوال در این زمینه این است که آیا انقلاب به قول معروف خود از منشور 12 بهمن 57 عمل کرد و آیا حق تعیین سرنوشت هر نسل به رسمیت شناخته شد؟ اگر به این س answerال پاسخ دهیم ، معنای روشنی از رابطه انقلاب و قرن پانزدهم خورشیدی خواهیم داشت. در واقع ، این یک سوال قدرتمند است که باید برای نسل جدید توضیح داده شود: چگونه می توان حق هر نسل را در تعیین سرنوشت خود با حفظ و محافظت از اصول جمهوری اسلامی شناخت؟ آیا این جمله معروف بود: “پدران ما چه حقی داشتند؟” در واقع قیام بزرگ اجتماعی و انقلابی زادگاه ملت جدید چه بود؟ چطور؟

هیچ تضادی بین اصول “پدران ما چه حقی داشتند؟” وجود ندارد. و هیچ اصل بقای جمهوری اسلامی وجود ندارد. انقلاب به مرور زمان از طریق شناخت اصل تعیین سرنوشت افتخار می کند. این پیشنهاد هر زمان که ملتی با مقیاس گسترده و تقریباً جهانی با همه رنگ ها و فرهنگ های خود به پای صندوق های رای می رود ، به طور عینی در همه انتخابات تجسم می یابد. یعنی جمله “پدران ما چه حقی داشتند؟” این یک گفتمان عمیق با پیشنهاد “میزان آرا nation ملت” است و آنها از یک اصل ناشی می شوند.

نباید تسلیم سخنان غیر علمی و رسانه های هدفمند شد که می خواهند معنای براندازی را به پیشنهاد “پدران ما چه حقی داشتند؟” منتقل کنند. آنها می خواهند نسل جوان ما نداند كه خواسته ها و محصولات انقلاب 1957 م institutionsسساتی بودند كه به نسل های بعدی این امکان را می داد تا متناسب با امكانات ارائه شده در قانون اساسی و نهادهای دموكراتیك ، روش حكمرانی خود را با نیازهای روز خود تطبیق دهند. ثمره انقلاب ، با داشتن یک سیستم سیاسی انعطاف پذیر ، نسل بعدی را قادر ساخت که نه در خارج از سیستم سیاسی ، بلکه در چارچوب قانونی ، آزمون و خطا کند. اگر ما بتوانیم این ظرفیت های عظیم را به آگاهی نسل جوان برسانیم ، می توانیم این جوانان را ترغیب کنیم که دوباره غنای انقلاب اسلامی را کشف کنند و آنها را در زندگی روزمره خود به کار بگیرند و اگر در این کار موفق نشویم ، جوان ترها را به دام می اندازیم. نسل ها در قرائت های بی ربط. آنها هیچ ارتباطی با واقعیت انقلاب و ریشه ها و پیامدهای آن ندارند.

هر بار که نسلی با اکثریت بیش از 70٪ به پای صندوق های رای می روند ، در حقیقت این سوال پاسخ خود را پیدا می کند: تحقق اصل تعیین سرنوشت هر نسل توسط نسل فعلی ، در یک سیستم غیر دموکراتیک که به آن بستگی ندارد. در مورد انتخاب ملت ، این سیستم ها روش های خود را برای تغییر و اصلاح قانون اساسی منعکس می کنند. هر نسلی می تواند و حق تعیین سرنوشت خود را در قانون اساسی که ملت در آن آزادترین انتخابات به آن رای دادند و متن نهایی خود را در همه پرسی آزاد تصویب کرد ، دارد و این واقعه ای است که بارها اتفاق افتاده است.

این دستاورد بزرگ ، البته نه كامل است و نه محقق شده است. در عوض ، این دستاوردی است که از طریق تکرار و عمل ، در واقع کامل می شود و به تولید مثل ادامه می یابد. اکنون ، بار دیگر در یک گذار جدید ، باید این حق را تکرار کرده و سازوکارهای دموکراتیک را برای استقبال از قرن جدید و برگزاری انتخابات شایسته این قرن و شایسته این نسل به کار گیریم. هر انتخابی در یک زمان پایان و آغاز است. پایان اختلاف حقوقی و مدنی بر سر حق تعیین سرنوشت در مدت زمانی کوتاه و آغاز یک اختلاف مدنی و حقوقی دیگر به منظور آمادگی برای مسابقه بعدی در تعیین سرنوشت. جدا از انقلاب معنایی و معنوی سال 1957 ، این سازوکار حیرت انگیز و معنادار زندگی سیاسی دستاوردی است که اگر برای نسل های جدید شناخته شود ، می خواهد دندان هایش را در صندوق های رای حفظ کند.

حق تعیین سرنوشت هر نسل در انتخابات دموکراتیک و مشارکت فعال در آنها آشکار می شود ، به طوری که هر نسلی در انتخابات پدران خود دخالت نمی کند. “این بزرگترین میراثی است که انقلاب اسلامی می تواند برای نسلهای مختلف داشته باشد و آنها را به زندگی بهتر در قرن آینده سوق دهد.”

انتهای پیام