بایدها و نبایدهای برنامه‌سازی برای معلولان در ایام کرونا

افراد دارای معلولیت بیش از سایر شهروندان جامعه در معرض بیماری عروق بیماری کرونا قلب هستند. یک نابینا را تصور کنید که وقتی وارد خیابان می شود باید با انگشتان خود اشیا various مختلف را لمس کند. یک دست نابینای عزیز که با چشم کار می کند می تواند به ویروس کرونا آلوده شود. آنها تماس بیشتری با محیط دارند که احتمال تاجگذاری آنها را افزایش می دهد. فرد نابینا به سختی می تواند جمعیت را هنگام ورود به یک فضای بسته تشخیص دهد. یک فرد عادی در هنگام حمله تاج از شلوغی محیط جلوگیری می کند. اما یک نابینا می تواند حضور در این فضاها را تجربه کند بدون اینکه حتی متوجه شود.

از طرف دیگر ، دانش و اطلاعاتی که افراد معلول در مورد این بیماری دارند احتمالاً کمتر از افراد عادی است. افرادی که اختلال بینایی دارند کمتر از دیگران نسبت به پیشگیری و درمان کمتر می دانند زیرا کمتر می بینند و می شنوند. برای برقراری عدالت رسانه ای ، رسانه ها وظیفه دارند پیام های خود را با این قشر عزیز جامعه تطبیق دهند.

محتوای رسانه ای باید به گونه ای تولید و توزیع شود كه افراد نابینا و ناشنوا در فهم آنها مشكلی نداشته باشند. شرایط ایده آل این است که رسانه ها منحصراً برای معلولان برنامه ریزی کنند. به عنوان مثال ، تلویزیون برنامه ای دارد که نشان می دهد یک ناشنوا چگونه باید از خود در برابر ویروس کرونا مراقبت کند. در شرایطی که هیچ نیروی انسانی ، بودجه و زمان لازم برای اجرای این پروژه وجود ندارد ، حداقل همان برنامه های عادی رادیو و تلویزیون برای معلولان متناسب است.

توسعه دهندگان تلویزیون موظف هستند از زبان اشاره برای ناشنوایان استفاده کنند. در حال حاضر ، برخی از برنامه ها به این زبان مجهز هستند و برخی دیگر مجهز نیستند. این امر به ویژه برای کاربردهای مرتبط با تاج بسیار مهم است. مانند سایر بینندگان تلویزیون ، آنها باید بدانند که استفاده از ماسک و فاصله اجتماعی چقدر ضروری است ، قوانین استفاده از الکل چیست ، آخرین دانش پزشکی در مورد بیماری عروق بیماری کرونا قلب و زمان توزیع واکسن چیست.

از زیرنویس استفاده کنید

یکی از بهترین راه های حل این مشکل استفاده از زیرنویس فارسی است. طی چند سال گذشته ، برخی ناشنوایان از نامفهوم بودن زبان اشاره تلویزیون شکایت داشته اند. به نظر می رسد زیرنویس فارسی از آنجا که می تواند برای همه آنها استفاده شود ، می تواند به کلمات و احادیث پایان دهد.

همچنین برخی از پیام های رادیویی را می توان به صورت مکتوب در صفحات اطلاعات رادیو قرار داد. رادیو نیز گزینه خوبی برای این مأموریت است زیرا جنبه تصویری دارد.

نابینایان وقتی در معرض تلویزیون قرار می گیرند بیشتر به برنامه هایی علاقه مند هستند که چندین توضیح صوتی داشته باشند. جایی که تصویر ، تصویر و نمودار در وسط قرار دارند ، ارتباط بین رسانه های روشن بین و تلویزیون قطع می شود. برای این قشر از جامعه ، محتوای بصری باید با تأکید بیشتری توضیح داده شود. به عنوان مثال ، فرض کنید یک پزشک می خواهد یک ماسک سه لایه را برای مخاطب توضیح دهد و به او بگوید چگونه آن را روی دهان و بینی خود بگذارد. مخاطب عادی می تواند با دیدن تصویر پیام را بدون دیدن سخنان پزشک درک کند. اما مخاطب نابینا باید تمام جزئیات داستان را بشنود.

5858